قند

دل من در دل شب

خواب پروانه شدن می‌بیند

مهر در صبحدمان داس به دست

خرمن خواب مرا می‌چیند

آسمان‌ها آبی

پرمرغان صداقت آبی است

دیده در آینه‌ی صبح تو را می‌بیند

از گریبان تو صبح صادق

می‌گشاید پر و بال

تو گل سرخ منی

تو گل یاسمنی

تو چنان شبنم پاک سحری

نه

از آن پاک تری

تو بهاری

نه

بهاران از توست

از تو می‌گیرد وام

هر بهار این همه زیبایی را

هوس باغ و بهارانم نیست

ای بهین باغ بهارانم تو!