قند

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد
نهال دشمنی برکن که رنج بیشمار آرد


ما محرمان خلوت انسیم غم مخور
با یار آشنا سخن آشنا بگو


بر سر تربت ما چون گذری همت خواه 
که زیارتگه رندان جهان خواهد بود


همتم بدرقه ی راه کن ای طائر قدس 
که دراز است ره مقصد و من نوسفرم


قطع این مرحله بی همرهی خضر مکن
ظلمات است بترس از خطر گمراهی